Zaman Gazetesi’nin genel yayın yönetmeni Ekrem Dumanlı’nın yazdığı Anlık Hikâyeler, kısa bir zaman dilimi içinde yaşanan ancak geçmişe dönük anlatılarla genişleyen altı hikayeden oluşuyor. En beğendiğim hikaye Penaltı isimli hikayeydi. Kitabın 78 kuşağından eski bir devrimci liderin günümüzdeki paranoyak yaşantısını anlatan ilk hikayesi ve asansörde mahsur kalan eski bir politikacının o anki psikolojik durumunu anlatan Asansör de beni oldukça etkiledi. Ayrıca tüm hikayeleri epey sürükleyici bulduğumu ifade etmeliyim. Her hikaye oldukça şaşırtıcı bir şekilde son buluyor. Bazılarında sonunu görmemek için son sayfada elimle son paragrafı kapattığımı farkettim çünkü son bölümler oldukça meraklandırıcıydı.
Yazarın daha önce 28 Şubat Gölgesinde Amerika ve Sinemaya Farklı Yerden Bakmak isimli kitaplarını okumuştum. Sinema yazıları oldukça orijinaldi. Aslında onları Zaman Gazetesi’nden takip ediyordum ve oldukça beğeniyordum. Bu yazıların kitap halini aldığını görünce üzüldüm zira bu, yazıların sona erdiği anlamına geliyordu. Geçen Kasım’da Tüyap Kitap Fuarı’nda kitabı imzalatırken kendisine sorduğumda devam etmek istediğini söyledi. Ancak buna vakit bulabildiğini sanmıyorum, gazetede de çıkmıyor zaten. Anlık Hikâyeler’i de çoğunlukla uçaklarda yazmış zaten. Umarım yeni hikayeler yazar.
Askerdeyken okumuştum bu kitabı. Ekrem Dumanlı, edebiyat eğitimi almış bir gazeteci. Ancak bu eserdeki üslûbu açısından pek hoş şeyler düşündüğüm söylenemez. İnsan, günlük yazılarını takip ettiği bir yazardan çok daha kıvrak bir üslûp bekliyor. Hikâyelerin tematik yönü çok iyiydi. Adı üstünde, an'a sığmaya çalışan olay örgülerini toplamış.
YanıtlaSil